Artykuł
Wieś powstała z nadania króla Zygmunta I w 1536 r. Najstarsza wzmianka pochodzi z 1538 r., w której użyta została nazwa Sława Góra. Powtórna lokacja miała miejsce w 1566 r., co odnotowano w akcie dotacyjnym Zygmunta Augusta jako wieś królewska. Aż do I rozbioru Polski Ostrowy Tuszowskie, jako osada królewska, stanowiły swoistą „wyspę” dla osadników z dorzecza Wisły i Sanu, szukających lepszego bytu przed uciskiem pańszczyźnianym we wsiach prywatnych. Parafię erygowano w 1574 r., natomiast pierwszy drewniany kościół konsekrowano około 1630 r. W kościele znajduje się obraz Matki Bożej – Madonny z Puszczy. Znalazł tam miejsce jako dar królewski i od początku był czczony jako łaskami słynący. Tak jest do dnia dzisiejszego, czego dowodem są liczne pielgrzymki do koronowanego w 2012 r. obrazu Matki Boskiej Ostrowskiej – patronki leśników. Współcześnie wizerunek Matki Boskiej umieszczony jest w ołtarzu nowego kościoła, wybudowanego w latach 1900–1902 w stylu neogotyckim.
Obecnie Ostrowy Tuszowskie to trzecia co do liczby mieszkańców miejscowość w gminie Cmolas (976 osób). Społeczność ma do dyspozycji nowoczesną infrastrukturę społeczną, edukacyjną, sportową i rekreacyjną. Funkcjonuje tu szkoła podstawowa z przylegającym wielofunkcyjnym boiskiem sportowym o nawierzchni tartanowej, siłownią zewnętrzną i placem zabaw. Kompleks dopełnia Filia Gminnej Biblioteki Publicznej, Centrum Edukacji Ekologicznej „Puszcza Sandomierska”, ścieżka dydaktyczno-przyrodnicza, remiza OSP wraz z zadaszoną podłogą taneczną. Wieś Ostrowy Tuszowskie położona jest równoleżnikowo, a od południa otoczona tzw. Górami Białymi. Ich najwyższy szczyt Złota Góra (ok. 250 m n.p.m.) to wyjątkowe miejsce przyrodnicze i widokowe, udostępnione jako przystanek VII ścieżki przyrodniczej „Po złoto na Górę”. W kierunku północnym rozciąga się atrakcyjny widok na „morze zieleni” Puszczy Sandomierskiej, innej o każdej porze roku.
